انجمن علمی پزشکان کودکان ایران
موسس استاد دکتر محمد قریب
انجمن علمی پزشکان کودکان ایران در سال 1335 شمسی به همت استاد دکتر محمد قریب و همراهی دکتر حسن اهری، دکتر اسفندیار بداغی، دکتر کاظم پایا، خانم دکتر پیرنیا، دکتر غلامرضا خاتمی، دکتر رضا معظمی، دکتر معین فر، دکتر نکوفر تأسیس شد
محل تشکیل جلسات هیات مدیره:
1- ابتدا در یک مرکز درمانی خیریه در تقاطع خیابان فلسطین با خیابان سپه که بعداً تکامل یافت وبیمارستان کودکان حضرت علی اصغر در خیابان ظفر تبدیل گردید.
2- دردرمانگاه خواجه نوری حوالی منطقه پل چوبی در دو مرکز فوق جلسات علمی ماهیانه نیز باحل مشکلات تشخیصی و درمانی بیماران تشکیل می شد.
3- در بخشکودکان بیمارستان امام خمینی
محل تشکیل جلسات علمی ماهیانه در مرکز طبی کودکان و بیمارستان کودکان مفید
4- ساختماننظام پزشکی
5- از سال1382 در محل فعلی انجمن واقع در خیابان بزرگمهر
زندگینامه استاد قریب
استاد دکتر محمد قريب مرد مسلمان و متعهدي بود كه همه عمر پربار خويش را با اين دو صفت گذراند. اعتقادات ديني وي كه از پرورش صحيح در خانوادهاي متدين ريشه گرفته بود،نه تنها با جواني و سفر فرنگ و غور و تفحص در فرهنگ و تمدن غرب كاستي نيافت، بلکه روز به روز بر عمق و ظرافت آن افزوده شد. آنچه دكتر محمد قريب را شاخص مي نمود هوش سرشار، علاقه وافر به فراگيري، قدرت انتقال سريع، قدرت كار و استقامت در مقابل مشكلات بود.
كلاس درس استاد كه تقريباً هميشه بر بالين بيمار بود، در نوع خود مكتبي از پيشرفته ترين روشهاي علمي كنوني به شمار مي رفت. استاد شاگرد را در برابر بيمار و مسايل وي قرار ميداد، او را به تفكر و تعقل و سخن گفتن وا مي داشت و سپس راهنمايي مي نمود.
دكتر محمدقريب در سال 1288 در تهران، در خانوادهاي اصيل و مذهبي به دنيا آمد. پدرش مرحوم علي اصغر از مردم گرکان بود. دوران ابتدايي را در دبستان سيروس و متوسطه را در دارالفنون گذراند. در سال 1306 با اولين گروه دانشجويان ايراني براي تحصيل در رشته پزشكي به فرانسه رفت و در محضر استادان مشهور زمان به تحصيل طب پرداخت. او نخستين ايراني بود كه در كنكور انترناي پاريس موفق گرديد و در رشته هاي اطفال و پوست به ادامه تحصيل پرداخت. رساله دكتراي خود را با عنوان وقفه تنفسي شيرخواران با درجه بسيار خوب گذراند و سال 1317 به ميهن مراجعت نمود و با دوشيزه زهرا قريب دخترمرحوم آقا ميرزا عبدالظيم خان قريب ازدواج كرد و نتيجه اين پيوند مبارك، دو پسر و دو دختر مي باشد، پسران ايشان به پزشكي اشتغال دارند.
استاد درسال 1319 شروع به تدريس در دانشگاه پزشكي تهران نمود. دكتر محمد قريب ابتدا دربيمارستان رازي و سپس در بخش كودكان بيمارستان هزار تختخوابي شروع به فعاليت نمود.در سال 1347 بعد از پايان ساختمان مركز طبي كودكان كه توسط ايشان و مرحوم دكتر حسناهري پايه گذاري شده بود، به ادامه فعاليت در اين مركز پرداخت.
در سال 1319كتاب بيماري هاي اطفال را به رشته تحرير درآورد و در سال 1335 به تجديد نظر و چاپمجدد آن مبادرت نمود. به اتفاق مرحوم دكتر حسن اهري دو جلد كتاب به نام مشكلات طبيكودكان تاليف كرد كه بسيار جالب و آموزنده است.
ايشان پايهگذار انجمن پزشكان كودكان ايران بود، سال ها مقام پيشكسوتي و رياست انجمن را بهعهده داشت، در جامعه بين المللي متخصصین اطفال از افراد سرشناس بود و يكبار نيز بهعضويت هيات رئيسه آن انتخاب گرديد.
مرحوم دكترقريب سفرهاي متعدد به نقاط مختلف گيتي نمود ولي بارها اذعان مي نمود كه هرگز بهاندازه سفر حج و لحظات لبيك از ساعات زندگي خود لذت نبرده است و اين سعادت دو بارنصيب وي گرديد. سال هاي آخر عمر استاد بهترين درس براي شاگردانش بود. بيماري كشندهسرطان براي مردي كه خود همه چيز را مي دانست هرگز وي را از راه راست ادامه تدريس،معاينه بيماران و كمك به درماندگان باز نداشت. ايمان وي به خدا در آن ايام واضح ترگشت، حتي در بستر بيماري در آخرين روزهاي حيات، لحظه اي دم از شكر خالق فرو نبست،تنها چند روزي از درس و بحث بازماند. استاد در اول بهمن 1353 در سن 65 سالگي درحالي كه پرتو وجودش به ياران و درماندگان روشني مي داد، به سراي باقي شتافت. برايروح آن بزرگوار طلب رحمت خداوندي و براي فرزندان و ياران ارجمندش تندرستي و توفيقخدمات آرزو مي كنيم.
يادش همواره گرامي باد.
كلاس درس استاد كه تقريباً هميشه بر بالين بيمار بود، در نوع خود مكتبي از پيشرفته ترين روشهاي علمي كنوني به شمار مي رفت. استاد شاگرد را در برابر بيمار و مسايل وي قرار ميداد، او را به تفكر و تعقل و سخن گفتن وا مي داشت و سپس راهنمايي مي نمود.
دكتر محمدقريب در سال 1288 در تهران، در خانوادهاي اصيل و مذهبي به دنيا آمد. پدرش مرحوم علي اصغر از مردم گرکان بود. دوران ابتدايي را در دبستان سيروس و متوسطه را در دارالفنون گذراند. در سال 1306 با اولين گروه دانشجويان ايراني براي تحصيل در رشته پزشكي به فرانسه رفت و در محضر استادان مشهور زمان به تحصيل طب پرداخت. او نخستين ايراني بود كه در كنكور انترناي پاريس موفق گرديد و در رشته هاي اطفال و پوست به ادامه تحصيل پرداخت. رساله دكتراي خود را با عنوان وقفه تنفسي شيرخواران با درجه بسيار خوب گذراند و سال 1317 به ميهن مراجعت نمود و با دوشيزه زهرا قريب دخترمرحوم آقا ميرزا عبدالظيم خان قريب ازدواج كرد و نتيجه اين پيوند مبارك، دو پسر و دو دختر مي باشد، پسران ايشان به پزشكي اشتغال دارند.
استاد درسال 1319 شروع به تدريس در دانشگاه پزشكي تهران نمود. دكتر محمد قريب ابتدا دربيمارستان رازي و سپس در بخش كودكان بيمارستان هزار تختخوابي شروع به فعاليت نمود.در سال 1347 بعد از پايان ساختمان مركز طبي كودكان كه توسط ايشان و مرحوم دكتر حسناهري پايه گذاري شده بود، به ادامه فعاليت در اين مركز پرداخت.
در سال 1319كتاب بيماري هاي اطفال را به رشته تحرير درآورد و در سال 1335 به تجديد نظر و چاپمجدد آن مبادرت نمود. به اتفاق مرحوم دكتر حسن اهري دو جلد كتاب به نام مشكلات طبيكودكان تاليف كرد كه بسيار جالب و آموزنده است.
ايشان پايهگذار انجمن پزشكان كودكان ايران بود، سال ها مقام پيشكسوتي و رياست انجمن را بهعهده داشت، در جامعه بين المللي متخصصین اطفال از افراد سرشناس بود و يكبار نيز بهعضويت هيات رئيسه آن انتخاب گرديد.
مرحوم دكترقريب سفرهاي متعدد به نقاط مختلف گيتي نمود ولي بارها اذعان مي نمود كه هرگز بهاندازه سفر حج و لحظات لبيك از ساعات زندگي خود لذت نبرده است و اين سعادت دو بارنصيب وي گرديد. سال هاي آخر عمر استاد بهترين درس براي شاگردانش بود. بيماري كشندهسرطان براي مردي كه خود همه چيز را مي دانست هرگز وي را از راه راست ادامه تدريس،معاينه بيماران و كمك به درماندگان باز نداشت. ايمان وي به خدا در آن ايام واضح ترگشت، حتي در بستر بيماري در آخرين روزهاي حيات، لحظه اي دم از شكر خالق فرو نبست،تنها چند روزي از درس و بحث بازماند. استاد در اول بهمن 1353 در سن 65 سالگي درحالي كه پرتو وجودش به ياران و درماندگان روشني مي داد، به سراي باقي شتافت. برايروح آن بزرگوار طلب رحمت خداوندي و براي فرزندان و ياران ارجمندش تندرستي و توفيقخدمات آرزو مي كنيم.
يادش همواره گرامي باد.